Ben mi çok değiştim beynim mi durdu
Kendimi unuttum gurbet ellerde
Zalim gurbet bana çok darbe vurdu
Vatanı unuttum gurbet ellerde
Hatırlamaz oldum gezdiğim dağı
Viran olmuş duydum bostanı bağı
Gençliğimi çaldı gurbet ocağı
Yaşamı unuttum gurbet ellerde
Yollar uzak kaldı gidip gelmedik
Hatırı yok saydık gönül bilmedik
Aramadık bir telefon etmedik
Kuzeni unuttuk gurbet ellerde
Dermanım kalmadı belim büküldü
Beyazladı, hep saçlarım döküldü
Önüme aşılmaz setler çekildi
Yolları unuttum gurbet ellerde
Yaprak dala bağlı, dal budaklarda
Bir zaman dolaştım gezdim parklarda
Hep ayak izlerim bu topraklarda
Vatanı unuttum gurbet ellerde
Zaman akar gider bir su misali
Hasretlik kötü şey yoktur emsali
Yaşlandı vücudum yoktur mecali
Sağlığı unuttum gurbet ellerde
Genç geldim buraya yaşlandım şimdi
Gücüm zayıfladı dışlandım şimdi
Bir tavuk misali haşlandım şimdi
Tüylerim yolundu gurbet ellerde
Durmadan çalıştım eyledim tama
Hasret kaldım kardeş ,anne ,babama
Dönem dedim gayri vatana ama
Yolları unuttum gurbet ellerde
Dedem benden güçlü dimdik ayakta
Saplandım bir kere kaldım batakta
Uykum kaçtı döndüm durdum yatakta
Geceyi unuttum gurbet ellerde
Kurudu çeşmeler suları akmaz
Zalim gurbet hiç peşimi bırakmaz
El oldu akraba yüzüme bakmaz
Kuzeni unuttum gurbet ellerde
Ana yurttan düzenbazlar geldiler
Dost görünüp bolca ümit verdiler
Bir alırız beş veririz dediler
Ümitlerim bitti gurbet ellerde
Kul İsmail deşip durma yaramı
Dağlar vatan ile açtı aramı
Holdinge kaptırdım helal paramı
Depresyona girdim gurbet ellerde
İSMAİL TAŞCI
BERLİN 17/03/1995